Kaderin İpliği

Ayaz vurur yüreğimi

Yokluğunun acı patikalarında

Yalnız başıma dolaşırken

Poyraz yakar yanaklarımı

Kızarmış burnumu

Yaşlı dudaklarımı, derken

Yanımda gülümseyen hayaletin:

“Gülüşüm uzaksa gözlerine

Islatma hemen kirpiklerini,

Yol bana çıkarmayacak seni, zira

Kayıp değilsin çalı çırpılarda.

Tenim teninden uzaksa da

Aklım, gönlüm ve ruhum

Yanında her daim, iç içe seninle;

Nyx’in en karanlık gecelerinden

Hemera’nın en aydınlık günlerine,

Selene’in ışığında ve Helios’un ışığında…

Başlangıçsız ve sonsuz,

Berdevam olan

Kaderin kırmızı ipiyle bağlıyız birbirimize”