Groot
Peridermis. Ölü epidermis. Bir zamanlar odun borusuydu güzel ve genç ağacın. Yaşını belli eden halkalarıydı aynı zamanda. Ağaç yaşadı. Yaşadıkça yeni halkara sahip oldu. Yenileri geldikçe eskileri dışa kaydı. Kaydı, kaydı, kaydı.. yeniler yenileri çağırdı ve eskiler dışarı kaydı. En dışa gelince ve kayacak yer kalmayınca durdu. Durdu ve kurudu yavaşça. Peşi sıra gelen diğer yaşlılarla birleşti ölmüş kabuğu. Peridermis dediler adına. Dokunmak bile istemedi çoğu insan. Fikirler, çürümüş düşünceler. Yüklediler çocukların beynine temelsiz yargıları. Altı boş, toprağı kaygan, fay hattı sessiz... Şimdilik. Onlar yüklediler, çocuk büyüdü. Okudu, izledi, dinledi, öğrendi, düşündü, sorguladı, düşündü, sorguladı, düşündü.. temel su almaya başladı. Kaygan toprak çamurlaştı. Fay hattı uyanmıştı. Eskiyen fikirler dışarı doğru kaydı yavaşça. Yeni fikirler geldikçe eskiler kaydı. Kaydı kaydı, kaydı... En dışa gelince durdu çünkü kayacak yer yoktu. Sel, deprem, erozyon! Zihnin dönüşümü. Çürüyen tüm