Dökülenler

     Hayatımın tozunu almak istiyorum, bir güzel ıslatmak temiz suyla ve baştan sona temizlemek eskimiş bir tişörtle. Zaman içinde kök salmış, yağlanmış ve başka tozları da üstüne yapıştırmış o iğrenç mikrop yuvası görüntüden kurtulmak istiyorum.      Gereklileri kenara özenle ayırmalı, gereksiz eşyaları kaldırıp çöpe atmalıyım. Yılların akışını hücrelerinde taşıyanları ayırıp küf mantarına boyun eğenlerden kurtulmalıyım. Çürümüş olanlar, çöp. Eskimişler, çöp. Yararından çok zararı olanlar, çöp. Boşa yer kaplayanlar, çöp. Üzenler, kıranlar, geride bırakanlar; üzülenler, kırılanlar ve geride bırakılanlar: çöp. Kurumuş çiçekler, kokuşmuş yiyecekler, sökülmüş kıyafetler, yırtılmış kitaplar, eski biletler… çöp.      Bir çiçek filizi, kenarda. Geleneksel yemekler, kenarda. Bol tişörtler, kenarda. Sararmış sayfalar, kenarda. Geleceğin biletleri, kenarda. Yıllanmış şarap, gaz lambası, ilk basım kitaplar, ankesörlü telefon… Mutlu edenler, tamamlayanlar ve şimdiden geçmişe ve geçmişten gele

Dört duvar, tavan ve taban arasında sıkışmış bir bedene yakışır büzüşmüş bir zihin. Anlayamıyor, anlatamıyor.. harfler birbirine girmiş. Uyku sıkıcı bir zorunluluk, kısır döngüye girmiş. Ve yatış, yatış, yatış.. uyur ve uyanık. Ve en büyük değişiklik yatakta sağa dönmek! Film aramak saatlerce ve izlemeden kapatmak bilgisayarı. Kitap sayfaları karıştırmak ama okumamak asla. Şarkı açmak ve kaybolmamak notalarında. Yatmak ama uyumamak, sünmek sakince ve yapışmak yastığa. Yemek yemek robotikleşmişçesine, çiğnemek ve yutmak, çiğnemek ve yutmak, çiğnemek ve…. Ve izlemek gökyüzünü, yedi rengin kopuşunu yavaşça ve soluşunu gökkuşağının. Belki de ben körleşiyorum.. Körleşiyorum doğaya ve sağırlaşıyorum kendime, dilsizleşiyorum çevreme ve soğuk bir çarşaf kemiklerimi saran. Kendinden soğumak, kendine girmeyi beceremedikçe ve ruhundaki tuğlaları dizerken kendini dışarıda unuttuğunu fark etmek. Fark etmek daha birçok şeyi, öğrenmek ve öğrenirken acı çekmek: mathemata pathemata. Farkındalığın yara