6. DUYU


Okuduklarım değil hatırladıklarım önemli. Dokunduklarım ya da dokunmadıklarım, gördüklerim ya da kaçırdıklarım, duyduklarım ya da es geçtiklerim değil; hissettiklerim.
Yalanlar ve doğrular, hayallerin gerçekliği ve gerçeklerin sahteliği, gündüzün yorgunluğu ve gecenin uykusuzluğu, kışın soğuğu ve kahvenin sıcaklığı, Teoman'ın sesinde sallanan ruhum..
Düşmekten yorulan kelimeler ağır, ıslak rimel parçalarıyla kirpikler ağır, altı çizili satırların anlamı ağır.. Akşama doğru azalan yağmur ve birbirine geçen düşünce silsilesi.
Bilemiyorum. Bilmediğimi biliyorum ama neyi bilmediğimi bilmiyorum. Sadece biliyorum; bilmiyorum. Okumayı, dinlemeyi, uyumayı, yaşamayı.. Her gün yeniden öğreniyorum. En karamsar düşüncelerle uyuyup gülümseyerek uyanabilmeyi öğreniyorum. Kahveyi soğutup uykudan kaçmayı öğreniyorum. Suyun tadını öğreniyorum, boğazımdan akıp mideme girişini.. Soğuk ve ıslak. Kelimelerle dans etmeyi öğreniyorum, bazen de onların benimle dans etmesine izin veriyorum. Çoğu zaman "hayır" dememe fırsat bırakmıyorlar gerçi, alıp götürüyorlar duygu - düşünce karmaşasının ortasına ve her şeyi alt üst ediyoruz beraber. Dağıtıp toplamayı öğreniyorum. Ve sonra tekrar dağıtmayı..
Yazmayı öğreniyorum. Kendimi, hislerimi, aklımdan geçenleri ve teğet geçenleri.. Biliyorum, şimdi ölmek istemem. Kendim olmadan.. Kendimi bulmadan, kendimde kaybolmadan, kaybetmeden ve sarhoş etmeden; dokunmadıklarıma dokunup, kaçırdıklarımı görüp, es geçtiklerimi dinlemeden ve hissetmediklerimi hissetmeden.. İstemem.
Öğrenmek gerek; nefes almayı ve vermeyi, el uzatmayı ve uzatılanı tutmayı, susmayı ve sohbet etmeyi, anlamayı ve anlatmayı, uyumayı ve uyanmayı, okumayı, yazmayı, dinlemeyi, gezmeyi, görmeyi, bakmayı, sevmeyi, kendimi.. öğrenmem gerek.  Yaşamayı öğrenmem gerek. Kahveyi soğutmadan içmeyi bilmem gerek. İntihar etmemeyi becerebilen Cioran'ı bilmem gerek, atın boynuna sarılarak ağlayan Nietzsche'yi, tiyatro mu futbol mu diye sorulduğunda "futbol" diyen Camus'yü, öğretmeninin ölümünden sonra ölümünü engelleyebilecek yeni bir devlet düzeni fikri oluşturan Platon'u, Sophokles'in Antigone'nunun başkaldırışını bilmem gerek.. Yaşayarak öğrenmek ve öğrenerek yaşamak gerek. İçinde kaybolunacak kitaplar, filmler, şarkılar bulmak gerek. Yaşamak gerek. Uyumak gerek ve en önemlisi, uyanmak gerek. Uyanmak ve uyandırmak.. Fark etmek gerek, farkına varmak, kaçırmamak, görmek, duymak, koklamak, dokunmak, hissetmek, uyanmak ve uyandırmak. "Bulutlar iç içe ve her an başka bir resim oluyorlar.."

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gibi

Cenin modu faydasız...  Üşümek istiyor bedenim ve terlemek. Uyumak istiyor zihnim ve güneşlemek. Tavanı izlemek istiyor gözlerim Ve gökyüzünü seyretmek. Kapanmak istiyor ellerim yüzüme Ve sarılmak belime. Boğazım gıcıklanıyor, Dökülmek isteyen kelimelerle dolu gırtlağım. Midem kaşınıyor, İçeride bir telaş hakim, kelebekler sessiz.. Bağırsaklarım kaygılı, Ayak basılmış mayın misali. Ciğerlerim şaşkın, Göğüs kafesim mi daraldı sanki? Ayaklarım üşümüş... Halbuki Nisan da yeni gelmişti. Başım ağrıyor, Saat de gecenin ikisi ve karanlık içerisi halbuki. Sessizliğin kulak tırmalayan uğultusu Karıncalandırıyor göz sinirlerimi. Acıyana kadar sıkıyorum göz kapaklarımı ve Merhaba gri duvar, az önce daha beyazdın gibi? 
Devamı

Kokuşmuş Mürekkep

İnce ince işlenmiş saman yaprakları ve üzerlerine büyük bir titizlikle dokunmuş kelime yığınları. Her bir kelime, içinde bulunduğu kitaba, hatta cümleye göre ayrı bir anlam kazanıyor. Her bir yaprak, içinde barındırdığı kelimelerle bütünleşerek bir adım oluyor kendinden sonraki sayfaya. Aynı kelimeler, farklı ve sınırsız kombinasyonlar ile birbirinden bağımsız binlerce hikaye oluşturabiliyor. Öyle ki kokuları bile etkileniyor hikayelerinden. Fantastik ve bilim kurgu kitapları.. ilk defa denenecek olan şekerli bir içeceğin kokusuna sahip. Al beni, diyor şehvetli bir şekilde ve tüm zevkiyle sunuyor kendini alıcısına. Polisiye kitaplar kahve kokuyor. Hani şu içeriklerinde çoğu zaman aynı ürünlerin farklı yüzdelerde kullanıldığı ve isimlerinin garip olduğu kahveler... Çok da bir fark yok aslında, biliyorsun ama denemek istiyorsun işte. Ucuz aşk romanları, şey, ucuz parfüm kokuyor. Monotonlaşmış hayat parçalarından izler taşıyan monoton hikayeler... Felsefe kitapları kokteyl gibi kokuyor. İ
Devamı

Fetüse Dönüş

İçime bir alev topu düşmüşçesine kavruluyorum. Öyleyse neden titriyorum? Durduramıyorum bunu; ellerim, bacaklarım, dudaklarım... Soğuktan titriyoruz. Neyin soğuğu bu? Neyin yokluğu? Neden açamıyorum gözlerimi? Şişmiş... Neyin acısını yaşıyor bedenim?  Ruhum hangi imkansızlıkla boğuşuyor da yenik düşüyor?  Düşmüşüm, kalkamıyorum.  Isınmaya çalışıyorum. İçimdeki bu alev... Neden tenimi ısıtamıyor ruhum?  Kime yanıyor cayır cayır?  Cenin olmuşum kaldığım yerde. Yokluk mu bu? Öyle gibi. Boşluk gibi, daha çok hiçlik gibi. Nihil ex nihilo fit. Hiçten hiçbir şey çıkmaz. Çıkmazda sıkışmışım, bedenim sancılı. İkarus'a dönmüş ruhum, erimişim. Uçabilirim sanmıştım, yanılmışım. Güneşe dokunacakken çakılmışım yere, Cenin olduğum yerde kalabilseydim keşke...
Devamı